Gelukkig bestaan ze nog, verhalen waarvan je bijna niet kunt geloven dat het waar is. Ter verduidelijking; dit is geen “verzonnen” verhaal is maar een verhaal waarvan ook ik onder de indruk was en het zelf haast niet kon geloven toen het mij persoonlijk verteld werd.

Aangekomen op de Rohorst zag ik de man fluiten die mij onderstaand verhaal vertelde. En omdat ik enkele van ons al eens beloofd had dat ik ze een ongelofelijk verhaal zou gaan vertellen leek het mij vandaag de gelegenheid om woord te houden.

Een deel van het verhaal heb ik voor de wedstrijd al aan enkele mensen verteld en er werd hartelijk om gelachen wat de sfeer voor de wedstrijd tegen SVV verhoogde. Dat we uiteindelijk gemakkelijk en met goed voetbal SVV nogmaals onze wil opgelegd hebben in een prima wedstrijd geeft aan dat een teveel aan ontbrekende voetballers de laatste weken ons kostbare punten heeft gekost om echt een bedreiging te vormen voor de koploper HHC. Komt bij dat onze keeper vandaag in uitstekende doen was en alles uit het doel pakte en ranselde wat maar op een bal leek en richting doel vloog.

Maar goed, verder met het verhaal.
Om mensen niet in verlegenheid te brengen en het verhaal ons 8e betreft zal ik geen namen noemen maar geloof mij dat een ieder van het 8e die deze speler waar het verhaal over gaat meegemaakt weet over wie ik het heb.

Voorwoordje
Via de vriendenclub van mijn zoon ben ik enkele jaren geleden al eens naar een wedstrijd van FC Zwolle wezen kijken met de vader van onze oud-speler van DH8. Dat seizoen slaagde Zwolle er net niet in om te promoveren. Na deze wedstrijd liepen we toevallig, op weg naar de auto, met Ron Jans op naar de auto’s. Deze vader begon als een oude bekende tegen Ron Jans te praten en Ron, aardig als hij is, was niet te beroerd om met deze ”fan” van Zwolle terloops een praatje te maken. Grappig dat wij in de auto tegen elkaar zeiden dat Ron Jans wel eens een goede trainer voor FC Zwolle zou kunnen zijn. Niet wetende dat hij toen mogelijk al met de voorbereiding hiertoe bezig was. En nu ongeveer 3 jaar later al aardig wat succesvol met Zwolle heeft geboekt als hoofdtrainer.

Even voorstellen
Ik ga het hebben over die jongen die 2 jaar bij Den Ham 8 voetbalde en ons 2 jaar ervan probeerde te overtuigen dat hij een goede voetballer was. Dit is hem helaas niet gelukt moet ik erbij zeggen. Zelfs heeft hij, om ik dacht een keer met het 1e van Den Ham mee te trainen, een weddenschap afgesloten om de bal 50 keer hoog te houden. Dit gebeurde in de kantine staand op de tafel van het 1e. Hij was zo overtuigd van zichzelf dat hem dit wel zou lukken dat hij deze weddenschap aannam. Helaas voor hem lukte dit dus niet wat de nodige hilariteit en mogelijk hoofdschudden om deze jongen tot gevolg had. Tot dusver lijkt dit verhaal te gaan over een jongen die niet volledig spoort en met een beetje bravoure door het leven lijkt te moeten stappen. Na dit feitje gehoord te hebben heb ik hem en zijn vader advies gegeven om hem beter achter de bar te laten werken. Helaas bleef hij daar, om voor de meesten wel bekende reden, niet lang in dienst.

Wat is er nu zo bijzonder aan deze jongen wat dit verhaal ongelooflijk maakt? Dat vertelde zijn vader mij. Hij was in zijn jeugdjaren een uitstekende voetballer, een totaal andere jongen en zelfs geselecteerd als talentvolle voetballer door FC Zwolle. Een balletje hoog houden kon hij op de achterbank van een rijdende auto al 100x. Nee dit is geen opschepperij van een liefhebbende vader, nee dit was echt. Waarom of wanneer is dit dan allemaal veranderd? Helaas, voetballen blijkt voor een groot deel tussen de oren te zitten. Zit het daar niet goed…..dan willen de voetjes ook niet.
Bij onze oud- speler is het fout gegaan op het moment dat zijn moeder plotseling overleed. Hij is daar nooit overheen gekomen, lichamelijk en geestelijk totaal veranderd. En mogelijk zoekt hij al vanaf die tijd de voetballer en mens wat hij voor die tijd was met alle voor ons soms rare (bij-) verschijnselen ten spijt. Toen een talentvolle voetballer, aimabel mens met een gouden toekomst, verworden tot een karikatuur van zichzelf.
Dit wetende in mijn achterhoofd zie ik zijn vader nog voor mij op de tribune bij FC Zwolle de ploeg aanmoedigen. Mogelijk dwaalt zijn gedachte af naar een andere tijd waarin hij zijn zoon vanaf de tribune in het stadion aan kan moedigen….

Natuurlijk hoeft niemand dit verhaal te geloven, maar voor mij is het kwartje wel gevallen. Deze jongen heeft ooit heel goed kunnen voetballen maar kan dit absoluut niet meer, alleen in zijn gedachten kan hij het nog wel en daarom kon hij dit ook zonder schroom vertellen en dat maakt het voor mij zo’n triest verhaal van een bijna trieste jongen. Ik hoop van Harte dat hij de draad ooit nog eens op kan pakken.

De man langs de lijn.