Om een mij onduidelijke reden kun je in je leven slechts 2 dingen bedrijven. dat zijn je hobby en de liefde. Voor beide hobby’s heb je een bepaalde passie nodig en voor wil je dit goed doen, veel trainen.

Aan de wedstrijd van vandaag gaat dus jaren van trainen vooraf.
De nederlaag van 2 weken geleden tegen het 5e van de Boys wilden we immers rechtzetten. Beide teams bungelen onderaan de ranglijst dus wij hadden goede hoop op een mooie dag. Met een team van eigen spelers konden we gelukkig aantreden.

De Boys kwamen met 11 man het veld op en wij met 14. Dit zou kunnen betekenen dat zij aan het einde van de wedstrijd adem / conditie tekort zouden kunnen komen. Maar dat bleek achteraf toch onvoldoende in ons voordeel te werken.
Nee aan strijdlust geen gebrek bij de boys met kramp in de kuiten hebben zij elkaar over de streep getrokken. En wij zette daar onze werklust tegenover.
Wij brachten met combinatie voetbal de bal regelmatig voor het doel van de boys. Echter kwamen wij voor de zoveelste keer dit jaar niet gemakkelijk tot scoren.
In de counters waren de boys gevaarlijk en vooral met veel man naar voren.
Achter deze aanvallen lag dan weer zoveel ruimte op het middenveld dat wij daaruit ook weer een aanval in konden leiden. Kortom het spel golfde gestaag heen en weer.
Slechts met een 1-0 achterstand net voor rust, na een inschattingsfoutje van een hoge bal door een verdediger, gingen we aan de thee.
Gezien het spelbeeld maakten we ons nog geen zorgen. Wissels werden het veld ingestuurd en Bas moest als stormram in de spits gaan spelen.
Deze wisselspelers en omzetting brachten de extra energie die nodig was om de wedstrijd naar ons toe te trekken.
2 doelpunten later lag de boys voor Pampus. Helaas bleken alle krampjes en vermoeidheid verschijnselen bij de boys niet afdoende. Met een laatste krachtinspanning kwamen zij alsnog tot scoren. Tja dat 6 minuten voor tijd, zelf ook niet meer okselfris en nog wat balen van de gemiste kansen maakte dat wij dit niet meer recht konden zetten.

Al die ballen op de paal vandaag maakte dat de nazit voldoende werd voorzien van hapjes wat de pijn van de gemiste kansen weer wat verzachtte. Maar graag een pilsje meer en een hapje minder de volgende keer. En deze week maar weer verder trainen voor de hobby….

De man langs de lijn.