Voetbal lijkt voor ons bij tijd en wijlen ongelooflijk moeilijk. Als je ons in de 1e helft zag voetballen snap je niet dat wij bovenaan staan.
Ik zit net een klein stukje Vacansoleil te kijken en kan ons voetbal vergelijken met het wonen op de berg zonder gas, licht en stromend water met klap op de vuurpijl, schijten boven een gat in de grond. Dit in plaats van het wonen in een standaard woning in Nederland met bed, bad en toilet. Kortom af en toe zijn wij terug bij af wat ons voetbal betreft.
Maar net als voor het wonen op een berg voldoen we wel aan enkele voorwaarden die hiervoor nodig zijn en die ons dit seizoen meerdere keren in het zadel heeft geholpen,… werklust, inzet, geduld en het belangrijkste; uithoudingsvermogen.
Nee ik heb het niet over het publiek dat voldoende uithoudingsvermogen nodig heeft om door de 1e helft heen te komen. En dat voor de 2e helft overweegt om ergens anders te gaan kijken. Nee ik heb het nu even over de spelers van het 8e.
Ondanks de moeizame 1e helft met wat links en rechts gebek op elkaar omdat het maar niet ging lopen en om elkaar, maar vooral onszelf, “scherper” te krijgen, kwamen we af en toe wel voor het doel van Excelsior 17 en wist Rick, na 1 van de hooguit 3 redelijk lopende aanvallen, de afgeslagen inzet in het doel te plaatsen.
Na de peptalk van Arjan in de rust gingen we na een kort kwartiertje van zo’n10 minuten beginnen aan de 2e helft. (Dat krijg je met eigen scheidrechters die willen ook op tijd naar de kantine…!) Mannes nog bedankt hé!
Excelsior 17 bestaat uit een team met jonge spelers tussen de 20 en 30 jaar waarvan enkele niet zouden misstaan in Den Ham 3. Ons elftal met een gemiddelde leeftijd van rond de 35 jaar, bleek ook vandaag conditioneel en passioneel over de langste adem te beschikken.
Ter informatie voor onze tegenstanders; onze spelers trainen ongeveer 1x per week, als je een potje voetbal op de maandag of donderdagavond als een training kunt bestempelen tenminste.
Maar vandaag werd de zoveelste tegenstander “kapot” gespeeld door deze “krasse knarren”
Met de inbreng van onze “jachthond” Martin keerde de wedstrijd, zeker nadat hij fraai de lopende voorzet langs de keeper schoof. Zelfs het thuisfront ging volledig door de afrastering vanmiddag bij het vieren van dit doelpunt. (Hij doet dit anders nooit…..! echt nooit).
Na dit doelpunt was de wil van Excelsior gebroken en volgden de doelkansen zich steeds sneller op. Gelukkig voor Excelsior lagen lat, paal en af en toe de keeper in de weg om te kunnen zeggen dat we Excelsior “over de knie” hebben gekregen. Michel K. mocht er nog 2 inleggen, Rick had voor vandaag de kramp in de kuiten van hem over genomen. Kortom we konden elkaar weer vinden.
Nu kunnen we ons opmaken voor ons hoogtepunt van dit seizoen volgende week in Vriezenveen.
Let op!; Onze “kampioenswedstrijd” tegen DOS’37- 8 proberen we nog te verzetten naar 14.30uur.
In de Kantine hebben meerderen van ons nog even gewerkt aan hun uithoudingsvermogen zodat zij volgende week zonder kramp de nazit en hopelijk het kampioensfeest vol kunnen houden.
(Dit geldt overigens alleen bij een overwinning)
De man langs de lijn.
