De overeenkomsten tussen de laatste twee competitiewedstrijden van Den Ham zou men qua scoreverloop en eindresultaat terecht bizar kunnen noemen. Opnieuw nam Den Ham in de langzamerhand traditionele 48e minuut de leiding, maar opnieuw moest in de laatste minuut de gelijkmaker geïncasseerd worden. De Hammenaren begonnen aan dit treffen met een versterkt middenveld, wat, gezien de afloop van enkele voorgaande duels, geenszins overbodig leek. De druk naar voren werd zodoende wat steviger en dat leverde meteen enkele mogelijkheden op. Zo kopte Louis Vijfhuizen in de 8e minuut net over en zag hij in de 24e minuut (overigens terecht) een goal wegens buitenspel afgekeurd. Echter, zodra DZSV de aanval zocht, bleek de kwetsbaarheid en het gebrek aan zelfvertrouwen in de afweer. Gelukkig hadden de grensbewoners het vizier niet op scherp staan, zodat de 0-0 ruststand een goede afspiegeling van het wedstrijdbeeld vormde. Na de rust kwam Den Ham weer sterk uit de startblokken en toen Louis Vijfhuizen uit een hoekschop totaal onverwacht raakschoot, leek de ban gebroken. De gastheren leken rijp voor de sloop, maar ondanks enkele riante mogelijkheden voor o.a. Roy Zorgdrager kon Den Ham de score niet verder uitbouwen. Dat brak de ploeg lelijk op, want DZSV voerde geleidelijk de druk op, waarbij Wesley Koenders een enorme kans kreeg, doch hoog overschoot. In de 90e minuut kreeg de thuisclub net buiten de zestien een vrije trap en, wat velen al vreesden, werd bewaarheid, want Niels Tamboers schot verdween langs het Hammer muurtje en langs Rik van de Belt zomaar in het doel. Bij het laatste fluitsignaal realiseerde men zich bij Den Ham, dat in de laatste twee wedstrijden vier punten weggegeven waren en men zich daardoor in een weinig rooskleurige positie bevindt. Op ‘De Rohorst’ gaat thans het gerucht, dat bij de KNVB toestemming gevraagd zal worden om de duur van wedstrijden van Den Ham met één minuut te mogen inkorten……
