In 1954 organiseerde het bestuur in het gesloten seizoen voor het eerst een evenement,
dat met enkele onderbrekingen ook nu nog gehouden wordt.
Wij bedoelen hier het buurtvoetbal. In die beginjaren zouden de Hammer gemoederen bij tijd en wijle danig verhit raken, maar daarover straks meer. Het bestuur had een drietal redenen om dit toernooi te organiseren.
De onderlinge saamhorigheid tussen de straten en buurten zou erdoor verstevigd kunnen worden. Verder zou het mes voor de vereniging van twee kanten snijden, vanwege
het wervingsaspect en vanwege financiële armslag, die men zou kunnen verkrijgen.
Voor dit eerste toernooi bestond een geweldige belangstelling en toen de Molenstraat uiteindelijk met de beker ging strijken, kon iedereen daar vrede mee hebben.
In het jaar daarop ging het echter finaal mis, toen op woensdagavond 13 juli 1955 de strijd tussen de Grotestraat en de Daarleseweg ontaardde in een regelrechte knok- en schoppartij! Het toernooi werd na een korte afkoelingsperiode voortgezet, maar bij de eerste de beste ontmoeting liet de Daarleseweg verstek gaan. Uiteindelijk werd dit tweede Buurtvoetbaltoernooi achter de groen tafel beslist, waarbij wederom de Molenstraat-Esweg
tot winnaar werd uitgeroepen.
Ondanks alle perikelen was er voor de vereniging de prettige bijkomstigheid, dat er een gestage ledenaanwas plaatsvond, welke er uiteindelijk toe leidde, dat “Den Ham” zich langzamerhand uit
het dal omhoogwerkte.
Aan het eind van het seizoen 1955-1956 greep het eerste elftal tot veler verrassing zowaar
de titel én de promotie! Na twee van spanning zinderende promotiewedstrijden tegen Sparta Enschede 2 promoveerde men op 23 juni 1956 naar de 1e klasse van de TVB.
Van het kampioenselftal doen twee foto’s de ronde, wat zijn oorzaak vindt in het volgende voorval. In de laatste competitie-wedstrijd bij Rijssen Vooruit 2, durfde de elftalcommissie het niet aan met de jeugdige ploeg, die het tot op dat moment zo voortreffelijk gedaan had.
Men haalde voor dit beslissende kampioensduel een aantal routiniers terug.
Na afloop van de wedstrijd ging dit team dus op de kiek, maar toen de “jonkies” dat in
de smiezen kregen, lieten zij de fotograaf enkele dagen later weer opdraven voor hún foto!
Overigens kon “Den Ham” de status van 1e klasser slechts 1 jaar handhaven, waarna er eigenlijk een periode van “grote stilte” volgde.