Al zeven seizoenen heeft vv Den Ham de beschikking over kunstgras. Voetballen op kunstgras levert de nodige voordelen op maar geeft bij winterse en wisselvallige omstandigheden stof tot nadenken. Voor het bedenken van het ultieme schema heeft Den Ham een team van zeer deskundige mensen tot haar beschikking, die totaal onafhankelijk inspelen op de weersomstandigheden en de strakke regels van de KNVB. Het is wekelijks een samenspel tussen de TC, het wedstrijdsecretariaat, de consul, het hoofdbestuur, het jeugdbestuur en de PR enerzijds en de weergoden/regels KNVB anderzijds. Bij vriendschappelijke wedstrijden spelen weer andere belangen mee dan bij competitieduels. Bij competitiewedstrijden wordt het schema deels bepaald door de spelregels van de KNVB. Die geven aan dat competitiewedstrijden in de zogenaamde A-categorie (DH1, 2, 3, VR1, A1 en C1) voorrang moeten krijgen boven de overige competities, ook al komen ze van links. Zo kon het dus gebeuren dat op zaterdag 21 februari 2015 Den Ham C1 ingeroosterd moest worden op KG. Hierdoor was er geen ruimte meer voor de teams die in eerste instantie op veld 4 waren ingedeeld. Het moge duidelijk zijn dat de concept veldindeling in het voetbalkrantje een voorlopige indeling is. Bij normale weersomstandigheden en zonder ingrijpen van de opperhoofden zal deze ook zaterdag zo worden gehanteerd. Als echter helder is dat spelen op de normale velden niet verantwoord is, dan gaan achter de schermen alle remmen los, wordt er supersnel geschakeld en het actuele kunstgrasprogramma in elkaar gedraaid. Helaas kan het dan gebeuren dat een aantal teams teleurgesteld moet worden omdat zij in de veronderstelling waren dat zij heerlijk konden gaan voetballen. We hopen echter dat de komende weken het voorjaarsgevoel overal overduidelijk aanwezig zal zijn en voor komend seizoen met een extra KG-veld zullen de ‘kritische vragen’ normaal gesproken minimaal gehalveerd worden. Natuurlijk komt een ieder op voor zijn eigen belang maar het is een kunst om het verenigingsbelang respectvol te dienen.
