Zoals we reeds eerder schreven, stond de voetbalvereniging in de beginjaren niet erg in aanzien bij de Hammer bevolking. Slechts bij hoge uitzondering kon men op grote belangstelling rekenen. Dit was bij voorbeeld het geval bij de 2 gemeentederby’s, die in het seizoen 1949-1950 tussen Den Ham en Vroomshoopse Boys op het programma stonden.
De rivaliteit tussen de beide dorpen vond op de zaterdagen 4 maart en 22 april 1950 een hoogtepunt. In de thuiswedstrijd drukte Andries Doosje met een zuivere hattrick zijn stempel op het treffen, dat de witblauwen uiteindelijk met 4-0 winnend afsloten. In de return op
het beroemde veld bij Café Brinkman gingen de Vroomshoopse kampioensdromen aan gruzelementen, toen Den Ham opnieuw zegevierde, nu met 4-1. Dat deze wedstrijd kei- en keihard schopvoetbal te zien gaf, blijkt wel uit het feit, dat een Boys-speler (Jente Elferink)
na een kamikaze-actie op Harbert Heikens weggestuurd werd.
Overigens heeft Heikens bij de mondelinge behandeling van de strafzaak in Hengelo zich ten opzichte van zijn belager keurig gedragen en hem voor een zware straf behoed. Later werden die twee zelfs echte “gabbers”, waarmee eens te meer aangetoond wordt, dat beide clubs elkaar eigenlijk, ondanks alles, respecteren. Overigens heeft Vroomshoopse Boys in het seizoen 1972-1973 volledig revanche genomen met 2 overwinningen.
In het seizoen 1950-1951 deed zich een opmerkelijk feit voor, toen Den Ham op 3 maart 1951 tegen SVVN 2 in Nijverdal moest spelen. Nadat de Nijverdallers doorgegeven hadden, dat de wedstrijd afgelast was, toog voorzitter Teisman op eigen houtje naar het SVVN-terrein. Daar aangekomen constateerde hij dat de wedstrijd best gespeeld kon worden, en dus lichtte hij de afdeling Twenthe hierover in. De bond besloot toen alsnog de wedstrijd door te laten gaan!
Aan het eind van het seizoen 1951-1952 zakte Den Ham weer terug naar de kelder van de TVB. Op 29 maart 1952 eindigde de beslissingswedstrijd tegen Voorwaarts Vr. 2 in Vroomshoop na 4 verlengingen (!) in een 4-3 nederlaag, met degradatie als gevolg.
Weliswaar leverde de volgende jaargang een verenigingsrecord op – Den Ham werd ongeslagen kampioen na alle wedstrijden winnend te hebben afgesloten met 98 goals (!) en in
de promotiecompetitie ongenadig te hebben toegeslagen -, maar toch bleef het kwakkelen met de club.
Dit leidde ertoe, dat in het seizoen 1953-1954 de vereniging aan de rand van de afgrond stond. Aanleiding was een verschil van mening tussen het bestuur en de elftalcommissie over
de samenstelling van het eerste elftal. Het resultaat was een nagenoeg stuurloze, beter gezegd onbestuurbare, vereniging, die op weg naar ontbinding was. Toen het water reeds aan de lippen stond, zorgde een commissie van goede diensten, bestaande o.a. uit de heren Van ’t Hul, Westerbrink, Doosje, Teusink en Poolman, ervoor dat de club nieuw leven ingeblazen werd. Nieuwe voorzitter werd de heer Teusink, die in het Hammer verenigingsleven al heel wat ervaring opgedaan had.
Onder zijn leiding kwam “Den Ham” weer tot leven en veroverde zich langzaam maar zeker een niet weg te denken plaats in de Hammer samenleving. Zijn samenbindende kwaliteiten kwamen ook tot uiting bij de verwezenlijking van een wekelijks verschijnend clubblad. Op 24 maart 1954 verscheen de eerste editie in een reeks, die aan het einde van dit seizoen (1996/1997 red.)
42 jaargangen en ongeveer 1500 nummers telt! Voor de historische fijnproevers bevat
dit cluborgaan een schat aan documentatie over het wel en wee van de vereniging!
