Puppy’s power is het enige wat mij te binnenschoot na deze wedstrijd met 2 gezichten.
Zoals vorige week al aangegeven moeten wij het hebben van inzet en strijdlust om een goed resultaat weg te zetten. Dit tegen veelal goede tegenstanders dit seizoen. Als wij verslappen zijn wij voer voor de wolven (niet te verwarren met het voer voor de semi- schuwe wolf in noord Nederland) Anders dan de wolf in het sprookje van Roodkapje had HHC 8 niet 1 hap maar 4 happen nodig om de wedstrijd te beslissen en daarmee ons te verorberen.
Dat wij in de 2e helft met uitstekend voetbal de wedstrijd weer deels naar ons toe trokken kon niet verhinderen dat we uiteindelijk met lege handen stonden. Tot 10 minuten voor tijd hoopten we nog op een stunt, 2-4 achter ombuigen naar een 4-4 gelijkspel of meer…? Helaas alle inzet ten spijt we waren te laat begonnen met voetballen.
Na afloop waren we het met elkaar eens dat we in de 1e helft de strijd niet aan gingen of konden gaan. Helaas gooiden blessures een vrijgezellen feestje roet in het eten vandaag. Vandaar de term puppy’s power. Want juist die jonge spelers (puppy’s) die veelal de meters trekken in het veld en met veel inzet de opbouw van de tegenstanders kunnen verstoren, dat type spelers misten we vandaag in een groot deel van de wedstrijd. Dit gold zowel voor onze voorhoede en onze achterhoede met name in de 1e helft. In de 2e helft konden we de met enkele wissels nog wat snelheid en uithoudingsvermogen toevoegen aan ons spel waarop HHC geen antwoord meer had en, helaas voor ons, ook niet meer hoefde te hebben.
Hiermee komen we terecht bij de kracht van ons elftal dit seizoen; Jonge spelers met snelheid en loopvermogen nemen de oudere spelers de wind uit de zeilen. Deze ouderen zijn dan weer de meer spelbepalende spelers binnen het veld waarmee dit alles gezamenlijk (met name dit seizoen) één goedlopend geheel blijkt te zijn. Het ontbreken van een deel van dit systeem maakt ons op zo’n moment direct zakker. Zoals vandaag in de 1e helft terug te zien was.
Het verslag teruglezend merk ik dat het schrijven van een verslag makkelijker gaat als we een wedstrijd hebben gewonnen. Volgende week hoop ik dan ook weer een goed verhaal over een goede wedstrijd te kunnen schrijven van 2x 45 minuten en na afloop de coach van de tegenstander met een droge zakdoek naar huis te sturen.
De man langs de lijn
