In het weekend waarin bekend werd welke 3 meiden de nieuwe K3 gaan vormen, persoonlijk vind ik dit het hoogtepunt van het TV seizoen 2015, Ughum.., moesten wij aantreden op het pupillentijdstip van 12.45 uur in Rijssen. (vertrek 11.30 uur) Gelukkig komen beide zaken niet vaak voor en ik spreek de hoop uit dat we beiden ook nooit meer hoeven mee te maken.
Zoals in de vorige wedstrijd tegen Excelsior (toen het 11e ) weet je in Rijssen nooit tegen wie je speelt. Nu bleek onze tegenstander een team te zijn met een gemiddelde leeftijd van 22 jaar. Prima kerels overigens niks op aan te merken maar ons team heeft een gemiddelde leeftijd van rond de 33 jaar met enkele geblesseerde en herstellende spelers. Erik moest thuis de dakpannen van het dak halen waarna we Arjan Moneel gelukkig bereid hadden gevonden om bij ons te keepen. Hij is meegeteld in de gemiddeldeleeftijd voor vandaag en ja ik heb dit berekend. Kortom alles op een rijtje gezet zou dit wel eens een zware wedstrijd voor ons uithoudingsvermogen kunnen worden.

Ik heb het overigens nog niet gehad over de afstand tussen kleedkamer en veld (veld 9 kleedkamer 12) beiden liggen op ongeveer 500m! uit elkaar (ik heb dit nagemeten op Google Earth) het pad ernaartoe draagt al bij aan de opwarming van de spieren voor de wedstrijd. Rennen overigens niet toegestaan ivm de gladheid en steilte van sommige delen van dit pad. Wat hebben wij het wat dat betreft goed voor elkaar bij VV Den Ham. Mag ook wel weer eens gezegd worden.

Net voor de wedstrijd gingen de hemelsluizen even open om ons een goede wedstrijd te wensen en de bal lekker hard over het nu kletsnatte veld te laten glijden.
De wedstrijd begon lekker gelijkopgaand aan beide zijden werden de aanvallen afgeslagen en het vermoeden van een zware wedstrijd kroop in onze natte nekharen. Een mooie aanval van Excelsior werd eveneens mooi afgerond, tijd voor ons om een tandje bij te zetten dus. Een vrije trap van ons veranderde deze wedstrijd bij toverslag. In verband met de octrooi rechten en geheimhoudingsplicht mag ik niet teveel zeggen over deze variant van een vrije schop maar het kwam hier op neer dat een tikkie breed gevolgd door en hard schot richting doel afgemaakt werd met binnenkant schoen van en door de benen van onze man van de wedstrijd. Na dit staaltje hogeschool voetbal werden de benen van de Rijssense spelers slapper. Enkele fouten achterin werden door ons genadeloos afgestraft. Dennis scoorde wederom 2 doelpunten in 1 helft en we gingen met 1-4 de rust in. Een uitslag van 1-10 leek voor ons vandaag in de lucht te hangen.

De rust werd om de reden van de afstand tussen kleedkamer en veld maar aan de rand van het veld genuttigd. Het was droog weer geworden en het was voor november een zeer aangename temperatuur dus voor nu was dit geen probleem. De leider van Excelsior kwam netjes de thee brengen en gezelligheid was troef in de rust.

In de 2e helft speelden we (veel) minder geconcentreerd de licht geblesseerden lieten af en toe hun man lopen waardoor Excelsior meer aan aanvallen kon denken. Een foutje van Excelsior achterin leidde echter tot de 1-5 en een mooie voorzet van Klompie werd door André, door goed doorlopen, nagenoeg tegen de 2e paal, fraai in het doel gewerkt. De kansen 0p 1-6, 1-7 en 1-8 lieten we liggen. Al werd er wel al om gejuicht omdat ze allen al leken te zitten.

Na deze kansen hebben we eigenlijk alleen nog de wedstrijd uitgespeeld en een klein beetje de verdediging met keeper aan haar lot over gelaten. Dit leverde Excelsior uiteindelijk haar 2e doelpunt op.
Gemorrel in de ploeg hierover ten spijt leek het ook vandaag een gemakkelijke overwinning. Spelers kregen voldoende rust of in het geval van Dennis werd hij in de 2e helft aan de kant gehouden zodat hij zijn kruit voor de volgende wedstrijd niet in deze zou verschieten. Natuurlijk ook een beetje om onszelf tegen zijn steeds grotere verhalen te beschermen. Ja Dennis de titel Man van de wedstrijd komt je toe. Niet alleen omdat je (2x) scoort maar ook door je inzet, ondanks je te kort aan conditie om dit een volledige wedstrijd vol te houden. Mogelijk hebben we die inzet in een van de volgende wedstrijden nog harder nodig dan vandaag maar voor ons allemaal geldt dat we die strijd moeten willen en kunnen blijven leveren om dit seizoen tot het hoogst haalbare te komen. We spreken elkaar.

De man langs de lijn.