Jaaaaaaaa…………………..! we kunnen het nog hoor. We kunnen nog steeds winnen, wat voelt dat toch lekker. Een potje raggen met de mannen en met de puntjes in de tas naar huis vertrekken. Zoals al eerder gemeld zijn we nog niet afgeschreven voor dit seizoen en een factor om rekening mee te blijven houden.
Hebben we nu beter gevoetbald dan de andere wedstrijden? Tja, Excelsior 7 is geen hoogvlieger en aan het gemor op elkaar te horen ook niet een hecht team te noemen. Helaas dat enkelen van ons hierin mee gingen met als hoogtepunt een rustperiode van 10 minuten voor onze “MAN VAN DE WEDSTRIJD”
Maar gezien de kansen en de mogelijkheden was de stand op het scorebord terecht. Excelsior kreeg slechts 1 goede kans maar deze werd door onze “grijze dakduif”, bijnaam van onze invalkeeper van vanmiddag en niets te maken met zijn kleur haar of mogelijk beroep / hobby als dakdekker, vakkundig uit de benedenhoek gedoken.
Gezien zijn leeftijd verwacht ik dat hij deze redding de gehele zondag moet bekopen met stijve spieren, maar goed, voor de nul op het scorebord mag je best wat over hebben. We danken hem voor zijn in- en verzet.
De echte mannen van de wedstrijd liepen door onze 3 linies, zij maakten nagenoeg geen fouten waardoor we vandaag allemaal het gevoel kregen dat we niet konden verliezen. Achterin werd de boel dichtgetimmerd en voorin deden we eindelijk waar we vorig jaar zo goed in waren en dat was scoren. Uitgespeelde kansen maakten Excelsior knettergek met als gevolg het gemekker van hun spelers van voor naar achter en van links naar rechts. En dat kun je blijven herhalen waar ze dan weer een liedje van gemaakt hebben.
Helaas troffen we bij thuiskomst geen haag met juichende supporters aan om deze overwinning met ons te komen meevieren, maar dat belette ons niet om tot 3 uur vannacht te blijven feesten waarbij het mogelijk is gebleken om weer 1 uurtje kwijt te raken. Mij is niet geheel duidelijk of alleen komt door het verzetten van de tijd als wel door de vele schotjes die gedronken moesten worden bij verlies van een stom spelletje wat wel tot een zeer hoog niveau van gezelligheid en drankmisbruik leidde.
Wat niet meehielp aan de gezelligheid was het smadelijke verlies van onze nationale trots. Maar dit kan ook niet anders als de coach “Blind” heet. Hij had beter Lukas kunnen heten want die heeft zijn team tenminste wel kampioen helpen worden. Deze week zal het wel een “Boertje” worden die verder mag “land-“bouwen aan een beter Nederlands elftal. We zullen het wel horen vandaag (zondag 26-03-2017) Zo zie je maar dat een voormalige topspeler niet per definitie een topcoach is.
Misschien had hij net als sommigen vandaag zelf achterin mee moeten spelen en hadden ze dan, net als wij, wel gewonnen….!
De man langs de lijn
